Zasypało nas

Witam po dłuższej przerwie.Jakoś ostatnio nie mogłam zebrać się aby sklecić chociaż kilka słów,a za jakiekolwiek prace to już wcale nie było mowy ,aby się zabrać po prostu jakiś dół,albo jakieś inne diabelstwo mnie dopadło.Siedziałam w domu wykonując codzienne obowiązki jak maszyna i nic do mnie innego nie docierało.Wieczorem książka i jak tylko już było można łóżko .Na nic nie miałam ochoty.Miałam nikłą nadzieję na przyjście wiosny,a tu na nowo nawaliło śniegu.Oczywiście zanim jakikolwiek spychacz do nas przyślą minie cały dzień więc syn wyjeżdżając rano wylądował w pobliskim rowie .Nie obyło się bez wrzasków mojego małżonka,że szaleje i oczywiście jak można tak jeździć wiedząc ,że tak ślisko i pełno śniegu.Wypchnęliśmy młodego no i jakoś pojechał.Po godzince wyjechał małżonek i wylądował dokładnie w tym samym miejscu co młody godzinę wcześniej co wywołało mój głośny śmiech. Dobrze,że wzrok nie zabija bo chyba padła bym trupem na miejscu..Poza tym to jednak widoki mamy śliczne.

Za to Mańkowi zaspy wcale nie przeszkadzają i bardzo chętnie poszedł ze mną robić zdjęcia.Zresztą z niego  taki typowy Jasio wędrowniczek bardzo byłby nieszczęśliwy gdyby nie mógł godzinami wałęsać się po polach.

Zakupiłam sobie wczoraj kilka jaj i zamówiłam papier ryżowy .Mam nadzieje,że dzisiaj przyjdzie i będę mogła już zacząć coś dłubać.Pozdrawiam serdecznie i witam nowe obserwatorki.Bardzo się cieszę,że jesteście.