I już po Świętach

Wiele dni oczekiwań,przygotowania i ...minęło nie wiadomo kiedy.Można powiedzieć dwa dni leniuchowania i objadania się .Moja młodzież w drugie święto rozjechała się do znajomych tylko nieletni dotrzymał nam towarzystwa.Na spacer jednak,ani on ,ani M nie dali się wyciągnąć.Dobrze ,że moje psiaki są chętne na wypady w pola więc urządziliśmy sobie daleki spacer.Ja spaliłam trochę kalorii i się dotleniłam ,a psy poganiały za sarnami.Po przyjściu do domu czekała już na mnie kawka i oczywiście ciasto na stole.Tak prawdę mówiąc to mam już dosyć jedzenia więc w najbliższych dwóch dniach obiadu nie będzie i męskie towarzystwo będzie jadło tylko to co będzie szwendało się jeszcze w lodówce i spiżarni.Nie są z tego względu zadowoleni,ale trudno.Za kilka dni Sylwester i znowu szykowanie jedzonka bo my jak zwykle w domciu,a synowie jeszcze plany mają nie sprecyzowane.Ja jak zwykle co roku wymyśle sobie kilka postanowień.Najważniejsze,że zgubię parę kilogramów itd.,ale jakoś mi to nie wychodzi .Co roku postanawiam zmienić w swoim życiu co nie co ,a potem wszystko spala na panewce.Zaczyna się codzienna praca dzień za dniem mija.Przychodzi wiosna ,lato...i znowu sobie postanawiam,że w przyszłym roku coś zmienię. Z drugiej strony patrząc nie mam co narzekać.Mam kochającą rodzinkę,fakt,że czasem doprowadzają mnie do szału,ale jednak nie zamieniła bym ich na innych,a marzenia...każdy chyba je ma i nie zawsze wszystkie można zrealizować.No pomarudziłam trochę i może w złym czasie i tak nie składnie,ale chyba było mi to potrzebne.
Pozdrawiam serdecznie wszystkie blogowe duszyczki i do następnego napisania.